Max Havelaar

De in 1860 verschenen roman Max Havelaar was bedoeld als aanklacht tegen de wantoestanden in Nederlands-Indië, en tevens als zelfrechtvaardiging van de auteur, echte naam Eduard Douwes Dekker, die als ambtenaar bij de beschreven gebeurtenissen betrokken was geweest. De Nederlandse regering, maar ook de inlandse vorsten, maakten op grote schaal misbruik van de bevolking. Gecombineerd met wijdverbreide corruptie leidde dit tot armoede en hongersnood. Dekker riep met zijn boek het bewustzijn op dat de weelde die zij genoten het resultaat was van menselijk lijden in andere delen van de wereld.